تحقیقات جدید علل بیولوژیکی ضعف عضلانی را در پیری مشخص کرد

11فوریه 2021- یک تجزیه و تحلیل جدید ژنتیکی در مقیاس بزرگ مکانیسم های بیولوژیکی را کشف کرده است که سبب می شود افراد مستعد ضعف عضلانی در مراحل بعدی زندگیشان شوند، یافته ها نشان می دهد که بیماری هایی مانند آرتروز و دیابت ممکن است نقش زیادی در مستعد شدن افراد به ضعف عضلانی در پیری داشته باشند.

هر چه پیرتر می شویم قدرت عضلانی خود را از دست می دهیم و در بعضی از افراد این ضعف شدید که سارکوپنی نام دارد، بر توانایی آنها در زندگی روزمره تأثیر می گذارد، حدود 10 درصد افراد بالای 50 سال سارکوپنی را تجربه می کنند. به نظر می رسد دلایل زیادی احتمال بروز این ضعف را که با بالاتر بودن میزان مرگ و میر مرتبط است، تحت تأثیر قرار دهد.

یک تیم بین المللی به رهبری محققان دانشگاه اکستر، در یک تجزیه و تحلیل ژنتیکی بر روی اطلاعات بیش از 250هزار نفر از افراد بالای 60 سال ازبیوبانک بریتانیا و 21 گروه دیگر، قدرت گرفتن دست، و آستانه ی از دست دادن عملکرد عضلات را بر اساس تعاریف بین المللی سارکوپنی، بررسی کردند.

این تیم، از جمله همكاران آمریكایی و هلندی، سپس یک تجزیه و تحلیل ژنتیكی انجام داده و دریافتند كه مکانیسم های خاص بیولوژیكی برخی از افراد را به سمت ساركوپنی سوق می دهد، در حالی كه از دیگران محافظت می كند. این مطالعه که در Nature Communications منتشر شده است، 15 ناحیه از ژنوم یا جایگاه مرتبط با ضعف عضلانی را شناسایی کرده است، از جمله 12 مکان که در تجزیه و تحلیل قبلی اندازه گیری مداوم قدرت گرفتن دست، به آنها اشاره ای نشده بود.

نشانگرهای زیستی در خون از جمله گلبول های قرمز و التهاب نیز ممکن است مسیرهای علیتی مشترکی با سارکوپنی داشته باشند. در مجموع، این نتایج حوزه های خاصی را برای مداخله یا شناسایی افراد در معرض خطر، برجسته کرد.

نویسنده اصلی این مقاله، گاران جونز گفت: قوی ترین ارتباطی که ما یافتیم نزدیک به مناطقی از ژنوم بود که تنظیم کننده سیستم ایمنی بدن و رشد و نمو سیستم اسکلتی عضلانی هستند. با این حال ما همچنین ارتباطاتی را با مناطقی کشف کردیم، که قبلاً ارتباط آنها با صفات اسکلتی عضلانی کشف نشده بود.

او افزود: ما دریافتیم که تجزیه و تحلیل ما در مورد ضعف عضلانی در افراد مسن دارای مسیرهای ژنتیکی مشترکی با بیماری های متابولیکی مانند دیابت نوع 2 و شرایط خود ایمنی مانند آرتروز و آرتریت روماتوئید است. در زیر گروه هایی که خطر ابتلا به این بیماریها در آنها بیشتر است، سارکوپنی ممکن است یک نتیجه کلیدی از این بیماریها باشد که باید آن را بررسی و مداخلاتی برای جلوگیری از آن انجام داد. ما امیدواریم که با درک سهم ژنتیکی در ضعف عضلانی با افزایش سن، بتوانیم مداخلات درمانی احتمالی را برای بکارگیری از اوایل زندگی شناسایی یا ابداع کنیم، که منجر به یک دوره ی پیری شاد و سالم شود.

منبع:

Nature Communications, 2021; 12 (1) DOI: 10.1038/s41467-021-20918-w

www.sciencedaily.com/releases/2021/02/210211144335.htm